SAMİYE NAİM EĞİTİM VAKFI İLKÖĞRETİM OKULU 5/A SINIFI HÜSEYİN YİĞİT

İKİ ERKEK KARDEŞ
Erkek kardeslerin ikisi de babalarindan kalma çiftlikte çalşırlardı. Kardeslerden biri evliydi ve çok çocugu vardı. Digeri ise bekardı. Her günün sonunda iki erkek kardeş ürünlerini ve karlarını eşit olarak bölüşürlerdi. Günün birinde bekar kardeş kendi kendine:
“Ürünümüzü ve karımızı eşit olarak bölüşmemiz hiç de hakça degil” dedi, “Ben yalnızım ve pek fazla gereksinimim yok.”
Böylelikle, her gece evinden çıkp, bir çuval tahılı gizlice erkek kardesinin evindeki tahil deposuna götürmeye başladı. Bu arada evli olan kardeş, kendi kendine:
“Ürünümüzü ve karımızı eşit olarak bölüşmemiz hiç de hakça değil, üstelik ben evliyim, bir eşim ve çocuklarım var ve yaşlandığım zaman onlar bana bakabilirler. Oysa kardesimin kimsesi yok, yaşlandığı zaman hiç kimsesi yok bakacak” diyordu.
Böylece evli olan kardeş her gece evinden çıkıp, bir çuval tahılı gizlice erkek kardeşinin tahıl deposuna götürmeye başladı. İki erkek de yıllarca ne olup bittiğini bir türlü anlayamadılar, çünkü her ikisinin de deposundaki tahılın miktari değişmiyordu.
Sonra, bir gece iki kardeş gizlice birbirlerinin deposuna tahil taşirken çarpisiverdiler. O anda olan biteni anladilar. Çuvallarını yere birakip birbirlerini kucakladilar.
Hayattaki en yüce mutluluk, sevildiğimize inanmaktir.
SEVGİYLE KALIN.
Hüseyin YİĞİT
5/A Sınıfı Öğretmeni